dinsdag 20 april 2010

Eindelijk goed nieuws te melden

Hallo,

Gisterenochtend moest ik weer voor controle om te kijken of mijn baarmoeder helemaal schoon was en leeg.
Ik was best zenuwachtig, zeker omdat ik 11 dagen geleden nog niet schoon was en nog best veel vloeide.
Maar ik ben sinds gisteren ook echt helemaal schoon, dus ja, aan de andere kant had ik er ook wel weer een goed gevoel bij.
Bij de echo bleek dus echt dat mijn baarmoeder schoon was en ik gelukkig niet gecurreteerd hoeft te worden.
Ik was zo blij en er viel echt een last van mijn schouder.
Nu kan ik verder gaan met verwerken en het een plekje geven.

Liefs, Lucienne -x-


******************************************************************************

Hello,


Yesterday morning I had to check again to see if my uterus was completely clean and empty.
I was pretty nervous, especially because 11 days ago I was not beautiful and still quite a lot from this.
But I'm really quite clean yesterday, so yeah, on the other hand, I also have a good feeling again.
When the ultrasound showed that my uterus is really clean and I was happy not having to gecurreteerd.
I was so happy and there was really a pain in my shoulder.
Now I can continue with the process and give a spot.

Love, Lucienne-x-

zondag 11 april 2010

Het gaat nog steeds niet zo lekker

Hallo,

Mama begon afgelopen donderdag weer erg te vloeien, terwijl mama eerst dacht dat het behoorlijk aan het minderen was.
Mama had gelijk de verloskundige gebeld en die vertelde me dat ze gelijk het ziekenhuis ging bellen voor een spoed-echo.
De verloskundige belde vrij snel terug en vertelde dat ik al om 15.00 uur voor een spoed-echo mocht.
Mijn man kwam ook gelijk naar huis.
Toen mama dan eindelijk aan de beurt was en ze een inwendige echo deden, zag de gyn wel iets, maar ze kon er nog niet echt veel wijs uit.
Er werd een andere arts bij gehaald en die bekeek het ook even goed.
Maar er werd al snel duidelijk dat ik nog niet alles kwijt was.
Ik kon er al voor kiezen om een curretage te doen, maar aangezien ik best flink vloeide wilde ik toch nog even afwachten.
Ik had voor volgende week maandag 19 april toch nog een afspraak staan.
Wel wilden ze dat ik even ging bloed prikken om mijn HCG hormonen te meten en die moest onder de 1000 zitten.
Mama heeft dat gelijk gedaan.
Mama kon de volgende dag bellen voor de uitslag.
Mama vindt het ook vervelend dat ze er zo'n lange nasleep van heeft, misschien had mama beter gelijk een curretage kunnen doen.
De volgende dag heeft mama om 15.00 uur gebeld en de uitslag was erg goed, HCG was nog maar 104.
Mama is aan de ene kant best gerustgersteld en geeft me best nog hoop dat ik niet gecurreteerd hoeft te worden.
Maar mama juicht niet te hard!!

Wordt vervolgd.....

*********************************************************************************

Hello,


Mama began to flow again very last Thursday, while Mom first thought it was good to cut back.
Mama was right the midwife called and told me how she was calling the hospital for an emergency ultrasound.
The midwife called back quickly and told me all at 15.00 for an emergency ultrasound allowed.
My husband came right home.
When mom finally turn and she did an internal ultrasound, gyn saw something, but could still not much sense of it.
There was another doctor who met and looked at it as well.
But it soon became clear that I have not lost everything.
I could already choose to curretage to do, but most significantly since I ran I wanted to wait and see.
I had next week Monday, April 19 is still a standing appointment.
Well they wanted me here was my blood samples to measure hormone HCG, which should be below 1000.
Mommy has done right.
Mom could call the next day for the results.
Mum also finds it annoying that she has a long legacy of, maybe more like a mom curretage can do.
The next day mom called at 15.00 and the result was very good, HCG was only 104.
Mama's on the one hand and gives me best best gerustgersteld still hope I do not have to be gecurreteerd.
But Mama welcomed too hard!

Continued .....


Love, Lucienne -x-

donderdag 1 april 2010

Slecht nieuws!!

Afgelopen maandag 29-03-2010 moest ik om 09.30 uur voor een termijn-echo.

Ik was behoorlijk zenuwachtig, maar ik had goede hoop dat het goed zat.
Ik verloor vorige week wel wat bloed, maar dat was niet overdreven veel en het was de laatste dagen gestopt, waardoor ik er echt zeker van was dat het goed zat.
Er werd een inwendige echo gemaakt en ze kwamen eigenlijk al snel tot de conclusie dat het kindje gestopt was met groeien.
We konden het niet geloven, we zijn er kapot van!!
nadat ik me had aangekleed werd er gesproken over hoe nu verder.
Ik kon een curretage krijgen en ik kon het door middel van pillen inwendig in te brengen doen.
Het kindje zou zich dan na enkele uren zelf afstoten.
Wij zijn voor de 2e oplossing gegaan.
Eenmaal thuis barstte ik in tranen uit.
Ik ben echt zo verdrietig en heb alleen maar de vraag WAAROM???? gesteld.
Na 3 jaar proberen, eindelijk zwanger en ons kindje is weer van ons afgenomen.
Het is allemaal zo oneerlijk!! WAAROM???? WAAROM????
Rond 12.00 uur heeft mijn man de 4 pillen ingebracht en het begon al vrij snel te werken.
Rommelende buik en darmen en later kreeg ik buikpijn en enorme krampen.
Ik werd er weer zo verdrietig van, kwam weer tot het besef dat we ons kindje kwijt gingen raken.
Mijn man heeft met een föhn mijn buik warm gehouden, ik heb geen kruik of iets dergelijks.
Het was echt zo'n verademing, het verzachtte echt de pijn.
Rond 15.30 uur moest ik naar het toilet en verloor al bloed.
Het is begonnen dacht ik, de pillen doen zijn werk.
Rond 17.00 uur voelde ik niet veel pijn meer.
Waren de pillen nu al uitgewerkt?
Rond 18.30 uur moest ik weer nodig naar de wc en verloor veel bloed en na het plassen verloor ik ons kindje.
Het floepte zo de wc in, wilde nog kijken, maar aangezien we een toilet hebben waar de urine gelijk in het putje verdwijnt, kon ik het vruchtje niet meer zien.
Had zo graag nog even gekeken.
Ik verlies nog veel bloed, maar dat moet met de dagen minderen.
Ook ben ik wel wat zwak en veel moe, maar schijnt normaal te zijn.
Mijn man is de hele week thuis gebleven om voor onze mooie meid te zorgen.
Verder voel ik me op het moment redelijk.
Ik rust veel en lig veel op bed.
Ik hoop straks de draad weer op te pakken met scrappen, maar heb er nog even geen fut voor.

**********************************************************************************

I had last Monday, 29.03.2010 at 09.30 hours for a period echo.

I was pretty nervous, but I had high hopes that the good Sat
I lost some blood last week, but that was not too much and it was stopped the last days, so I was really sure it's good Sat
There was an internal ultrasound and they came really quickly to the conclusion that the baby had stopped growing.
We could not believe it, we are devastated!
After I had dressed they talked about how to proceed.
I could get a curretage and I could through internal pills to make do.
The child would then divest itself after a few hours.
We went for the 2nd solution.
Once home I burst into tears.
I'm really sad and I just question WHY?? made.
After 3 years trying, finally pregnant and our baby was taken from us again.
It's all so unfair! WHY?? WHY??
Around 12.00 hours, my husband brought the 4 pills and began to work quickly.
Rumbling stomach and intestines, and later I received tremendous pain and cramps.
I was so sad again, again came to the realization that we did get rid of our baby.
My husband has a hair dryer with my stomach kept warm, I do not jar or something similar.
It was a real relief, it really eased the pain.
Around 15.30 hours I had to go to the toilet and lost all blood.
I thought it started, the pills do work.
Around 17.00 hours I did not feel much pain.
Were the pills are already developed?
Around 18.30 hours that I had needed the toilet and lost much blood and urine after I lost our baby.
It popped into the toilet so, wanted to watch, but since we have a toilet where the urine as in the well disappears, I could not see the egg.
Would so like to look here.
I lost much blood, but that should reduce the days.
I am also a bit weak and tired a lot, but seems to be normal.
My husband stayed home all week for our beautiful girl to worry.
Furthermore I feel quite at the moment.
I rest a lot and a lot of lying in bed.
I hope soon to pick up the thread with scrapbooking, but am still here for any pep.

Ons Sterretje*



Ik kreeg ook nog een scrap van Hanny:

Hanny nogmaals bedankt voor deze scrap!

Je bent een lieverd.
Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik hem hier geplaatst heb.


Love, Lucienne -x-